Rheinwerk 3, Bonn

W południowej części miasta Bonn nad zakolem Renu Hermann Bleibtreu wybudował w XIX w. pierwszą niemiecką fabrykę cementu portlandzkiego. Gdy w 1987 r. produkcja została wstrzymana, miasto Bonn wykupiło tereny położone blisko centrum, aby rozbudować dzielnicę rządową. Wraz z decyzją o przeniesieniu stolicy do Berlina plany te stały się nieaktualne, a miasto przeznaczyło teren na specjalny obszar dla innowacyjnego przemysłu. W krótkim czasie wszystkie budynki fabryki cementu za wyjątkiem trzech zabytkowych: willi dyrekcji, młyna i wieży wodnej, zostały zburzone, a promenada brzegowa oraz mury nabrzeża zostały odbudowane.

Inwestor, który zakupił tereny, ogłosił w 2002 r. przetarg na projekt ramowy parku innowacji, który wygrało biuro Karl-Heinza Schommera z Bonn. Biuro architektoniczne Schommer wykonało plan zabudowy terenu o powierzchni 122 000 metrów kwadratowych w pięciu etapach, którego realizacja została rozpoczęta od renowacji dawnej willi dyrekcji położonej w południowo-wschodniej części oraz od przekształcenia młyna w budynek biurowy, a następnie wybudowanie kompleksu biurowców.

Park innowacji, który w weekendy tętniącego życiem ze względu na liczne kawiarnie i restauracje oraz hotele i plac zabaw, w części północno-zachodniej przechodzi w park krajobrazowy Beueler Rheinaue. Trzy wąskie budynki biurowe Rheinwerk 3 pozwoliły odbiec od prostokątnych kształtów planu głównego. Budynki zostały ustawione pod niewielkim kątem w kształt trapezu, aby jak najwięcej użytkowników mogło cieszyć się widokiem na rzekę. Budowle o długości około 110 m rozpościerają się nad brzegiem niczym trzy statki w suchym doku. Między nimi wiją się drogi i rabatki.

Budynki zostały ukośnie przycięte z obu stron, co podkreśla wizualne oddziaływanie ich kształtów. Klasyczny podział elewacji jest niemalże zaskakujący. Wąskie elementy między wysokimi oknami zostały wyłożone białymi i jasnoszarymi panelami z metalu. Węższe części okien zostały oklejone kolorowymi foliami, które nie rzucają się w oczy za dnia, natomiast po zapadnięciu ciemności rozświetlają budynki niebieskim, zielonym i żółtym światłem. Wyposażenie pięciu pięter biurowca jest proste, ale nie nazbyt surowe. To właśnie kolorowe elementy okien stanowią adekwatne ożywienie atmosfery.

Wszystkie ściany i sufity zostały pokryte farbą Superlux firmy Brillux w kolorze białym alpejskim i wyłapują światło wpadające z obu stron tego budynku o szerokości zaledwie 14 m, tworząc doskonałe warunki do pracy. Kompleks Rheinwerk 3 posiada również zalety niewidoczne na pierwszy rzut oka. Poszczególne budynki mają wspólną piwnicę, w której znajduje się przestronny parking oraz niezależna centrala energetyczna na bazie geotermii wykorzystującej wody podziemne. Dzięki wydajności 87 procent obiekt Rheinwerk 3 został nagrodzony złotym medalem przez Niemieckie Stowarzyszenie Budownictwa Ekologicznego (DGNB) i znalazł się wśród czterech najlepszych w tym zakresie na terenie całych Niemiec.