Wieżowiec mieszkalny, Hamburg, Niemcy

Zdjęcie tytułowe © Markus Tollhopf

Mieszkanie to pozostawanie, przebywanie, a najlepiej przywiązanie do jednego miejsca. Czy coś, co jest „nieruchome” w swej podstawowej substancji, może skłonić nas do spojrzenia na to w inny sposób? Tak, może. A nawet powinno – w obliczu wyzwań społeczno-ekologicznych, przed którymi stoi nasz świat.

Zasada jest prosta: aby zapewnić pomyślną realizację polityki klimatycznej, duże znaczenie ma społeczne podejście do istniejących budynków. Tylko wtedy, gdy uda nam się zachować jak najwięcej z nich i nadal intensywnie z nich korzystać, odniesiemy również sukces w trwałej ochronie zasobów.

Stanowi to duże wyzwanie dla niepopularnych powojennych budynków, które często wznoszono szybko, a także dla dużych osiedli mieszkaniowych z lat 60. i 70. XX wieku. Mając to na uwadze, transformacja wieżowca z lat 60. przy ulicy Kiwittsmoor 32 w Hamburgu Langenhorn jest udanym i, miejmy nadzieję, wzorcowym projektem przebudowy.

Projektanci i rzemieślnicy zdecydowali się na urozmaiconą zabawę w subtelne niuanse, dzięki której udało się nadać temu dziecku z lat 1960. elegancki nowy wygląd. Jasny i przyjazny kolor podstawowy, optymalna gradacja odcieni bieli kremowej i piaskowej w kontraście z przeszkleniem z szarym obramowaniem nadają budowli nowoczesny elegancki styl, zwiększając jego wartość. Przejście między klinkierem a tynkami podkreśla kubaturę istniejącego budynku i zapewnia wystarczającą swobodę, aby nadać akcenty, ale nie sprawiać wrażenia zbyt krzykliwego.

Dzięki temu nowemu wyglądowi i stylowi budynek może bez obaw spoglądać w przyszłość. Renowacja pokazuje, jak atrakcyjnie można zrealizować projekt utrzymania istniejących budynków.