Taśma maskująca

Aby uniknąć pozostałości masy na powierzchni, reakcjom chemicznym i odbarwieniom, z zasady zaleca się wykonanie klejenia próbnego w niewidocznym miejscu na przynajmniej 48 godzin. Na powierzchniach z tworzywa sztucznego (szczególnie PVC) i powierzchniach pokrytych lakierami nitro należy je wykonywać zawsze. Oklejanie powierzchni i późniejsze zdejmowanie taśm ochronnych należy wykonywać w temperaturze >+5°C. Bezpośrednio po wyschnięciu powłoki farby należy równomiernie zdjąć taśmę ochronną z krawędzi farby.

Warunkiem dobrego klejenia są czyste, twarde i nośne powierzchnie, wolne od pyłu, oleju, tłuszczu i wilgoci.
- w przypadku powierzchni drewnianych istotna jest wystarczająca odporność na rozwarstwianie, zapobiegająca wyrywaniu włókien
- powłoki farb należy skontrolować pod kątem nośności i twardości, np. w ramach próby drapania, metody siatki nacięć lub próby taśmy klejącej
- na powierzchniach antyadhezyjnych, np. silikonowych masach i profilach uszczelniających, teflonie, polipropylenie (PP) i polietylenie (PE) przyczepność malarskich taśm klejących jest ograniczona
- pod wpływem czynników atmosferycznych tworzywa sztuczne PVC ulegają z czasem zwietrzeniu, powierzchnia tworzywa niszczy się i staje się mikroporowata. Tego rodzaju powierzchnie należy w razie potrzeby okleić całopowierzchniowo odpowiednią taśmą klejącą. Nie zapobiega to wprawdzie odbarwieniom, ale zmiany te nie są wtedy aż tak bardzo widoczne.
- w przypadku źle utwardzonych powierzchni anodowanych i aluminiowych po usunięciu taśmy klejącej mogą pozostać resztki kleju; taśmę klejącą należy stosować wyłącznie po wykonaniu próby
- w przypadku kamieni naturalnych i syntetycznych, a także miedzi, cynku i ołowiu, mogą występować odbarwienia lub reakcje chemiczne, i dlatego powierzchnie te należy chronić przed kontaktem z masą klejącą za pomocą osłon ochronnych